اسم الكاتب : عمار الجادر
לעם היהודי, שלום
עמר אל-ג’דר
כשאני עוקב אחר ההיסטוריה שלכם, בואו נהיה גלויים עם עצמנו, ההיסטוריה שלכם מלאה בהשפלה ובזלזול, שכולן היו מעשה ידיכם, וזה מפתיע שקיבלתם את ההשפלה וההשפלה בעצמכם.
לאחר שמשה שחרר אותך מכוחו של פרעה, התחלת להמתין להזדמנויות לחזור לעבדות, עד שהשומרוני הביא זרם של תכשיטייך וכספך, כדי להפוך אותך לעבדים לאשליית האלים! והייסורים בא עליכם לאחר כמה חודשים של הבל ההזוי שלכם, עד שנגזר עליכם להרוג את עצמכם ולאבד את עגלכם, במה היה עיטורכם ועושרכם?! כך, נשמתך חזרה על כמיהתה לעבדות, כאילו סירבה לחיות בכבוד!
באיסלאם, כאשר ידעת שלשליח שלו יש מוסר גדול, ושאחד העקרונות החשובים ביותר שלו הוא דו-קיום בשלום וללא כפייה בדת, הפכת בכוונה ליריב זדוני של אותו שליח, וסיפורו של אותו יהודי במדינה היה רחוק. ממך, עד שהתפתחה העוינות שלך וחשבת שחייבר ומרהבאם הם ההגנה שלך מפני כוחו של העריץ! חלק מילדיך שהחדירת לאסלאם רימו אותך לעשות זאת, אך לא הבנת שהם ילדיך, כי הם ירשו ממך פחדנות והתרפסות.
כך הסתפקתם בהקרבת עצמכם, עד לעידן המודרני, והתקיימו בשלום עם חברות, אבל אף פעם לא הייתם שלווים, כיון שלקחתם הונאה וריבית כמקצוע, ולמרות זאת התחזקתם והוקרה, במיוחד ב. סביבת האיסלאם האמיתי, שהיא החברות השיעיות, למרות הקונספירציות השפלות שלך נגדן, ושאל את משפחתך וסבתך לגבי תוקף התאריך הזה.
עד שחזר ליבכם להשתוקק לעגל השומרוני, והשומרוני שלכם בא אליכם עם רעיון על מולדת לכאורה שבה אתם תהיו העם הנבחר של אלוהים, ואני לא יודע על איזה אלוהים אתם מדברים?! על נשמתו של אלוהינו היקר והרחום! או על אלוהי השפלה והכניעה?! כך, היום אתה מסתכל על חלקת אדמה קטנה שאין לך בה ביטחון, כאילו זה חלומך וחלום אבותיך!
תן לי למחוק חלק או את כל החלומות שלך, עד שתתעורר מהתרדמה הזו שלך, או אולי תקום נגד השומרונים שלך.
היום אתם נלחמים באנשים שאין להם שום עניין בעולמכם, ושאינם מתפתים לזוהר העגל שלכם או מהחומרה של המפוח החלול שלו הוא אחד משני המעשים הטובים, או ניצחון או מות קדושים אי אפשר להשיג דאגות אלא על ידי הריסת העגל שלכם מעל ראשיכם. לכן, בין אם הוא ארוך או קצר, אתם תקוננו על העגל שלכם ותרצחו את עצמכם בניו של מי שחשף את מערומיו כדי להימלט מחרבו של עלי.
אתה הורג מנהיגים וחושב שזה ניצחון עבורך, ואילו זה ניצחון עבורם כי הם זכו באחד משני המעשים הטובים, ודמם ממשיך לזרוע דורות שאין להם מה לדאוג להם מלבד שני המעשים הטובים הללו, בעוד אתה נהרג ואין לך ירושה מלבד כתם קטן של עולם חולף, ואפילו הדורות שלך מקללים אותך על ההשפלה והזלזול שהורשת להם את הכאב? האם מוחמד באמת מת? הרגת את האפוטרופוסים שלו בעבר, והיורש שלהם מוחמד עדיין רודף את חלומותיך, כמו משה רבנו כשהוא נעדר ממך ארבעים לילה.
האם הדגלים הצהובים האלה שאתה רואה לא מזכירים לך משהו?! כן, זה מזכיר לך את הפרה ההיא שמשה רצה, ואיתה הוא החיה נפש שהרגת ואז חזר אליה כמו כן, הכרזות האלה יהיו עדות למה שאתה עושה, והכרזים האלה לא מוגבלים על ידי א מנהיג, אז תסתכל בהיסטוריה ותגלה שמהפעם הראשונה שירדת לארץ שאלוהים הזהיר אותך מפניה, אתה חי בהשפלה ובעוני הדגלים הצהובים האלה הם הגיהנום שלך מנהיג, מישהו חזק יותר וחזק יותר הגיע אליך.
התעוררו מתרדמתכם בטרם תתקיים הבטחת ה’ אליכם, עם אנשים אשר יחריפו את פניכם וייכנסו למסגד כפי שנכנסו אליו בפעם הראשונה, אז תעשו טוב לעצמכם והתעוררו מהיהירות שבחפזונכם, והרגו את עצמכם. ושחרר את עצמך מכוח השדים שלך אני מייעץ לך.
الى الشعب اليهودي، شالوم
عمار الجادر
عندما اتابع تأريخكم، ولنكن صريحين مع انفسنا، تأريخكم مليء بالذل والمهانة، وكل ذلك من صنع ايديكم، والعجب انكم ارتضيتم لأنفسكم تلك الذلة والمهانة.
بعد ان حرركم موسى من سطوة فرعون، اخذتم تتحينون الفرص للعودة للعبودية، حتى اتى السامري بعجله من حليكم واموالكم، ليجعلكم عبيدا لوهم الهة! وجائكم العذاب بعد لحيضات من وهم زهوكم، حتى قضي عليكم بقتل انفسكم وخسارة عجلكم الذي فيه زينتكم واموالكم؟! وهكذا تكررت نفسكم بتوقها للعبودية وكأنها تأبى العيش بكرامة!
في الاسلام حيث علمتم ان رسوله صاحب خلق عظيم، وان من اهم متبنياته هو التعايش السلمي ولا اكراه بالدين، تعمدتم ان تكونوا خصما خبيثا لذلك الرسول، وما قصة ذلك اليهودي في المدينة عنكم ببعيد، حتى تطور عدائكم وحسبتم ان خيبركم ومرحبكم عاصم لكم من سطوة الجبار! وغركم بذلك بعض ابناء لكم دسستوهم بالإسلام، وغاب عنكم انهم ابنائكم، فقد ورثوا الجبن والخنوع منكم.
هكذا ارتضيتم بذل انفسكم، حتى العصر الحديث وتعايشتم بسلام مع المجتمعات، ولكنكم لم تكونوا مسالمين ابدا، حيث اتخذتم المكر والربى مهنة لكم، ورغم ذلك كنتم معززين مكرمين وخاصة في بيئة الاسلام الحقيقي، وهي المجتمعات الشيعية، رغم مؤامراتكم الدنيئة عليهم، وأسالوا اهلكم واجدادكم عن صحة ذلك التأريخ.
حتى عادت قلوبكم تهفوا الى عجل السامري، فأتى لكم سامريكم بفكرة عن وطن مزعوم تكونون فيه شعب الله المختار، ولا اعلم عن اي اله تتكلمون؟! عن نفس الهنا العزيز الرحيم! ام عن اله الذل والخنوع؟! وهكذا فانتم تنظرون اليوم الى بقعة صغيرة من الارض لا امان لكم فيها، على انها حلمكم وحلم ابائكم!
دعوني اسفه بعض احلامكم او جميعها، حتى تستيقظوا من سباتكم هذا، او لعلكم على سامريكم تنتفضون.
انتم اليوم تقاتلون اناس لاهم لهم بدنياكم، ولا يغرهم لمعان عجلكم او شدة خواره الاجوف، وهمهم الوحيد احدى الحسنيين اما النصر او الشهادة، وهذين الهمين لا يتحققان الا بهدم خيبركم فوق رؤوسكم، وهكذا ان طالت او قصرت فانتم ستنوحون على عجلكم وستقتلون انفسكم، اما بعض الاعراب الذين اختلطت دمائكم بدمائهم، فهم ابناء ذلك الذي اظهر عورته لينجو من سيف علي.
تقتلون قادة وتحسبون انه نصر لكم، بينما هو نصر لهم لنيلهم احدى الحسنيين، ودمائهم تبقى تزرع اجيال لاهم لهم الا تلك الحسنيين، بينما انتم تقتلون ولا ارث لكم سوى بقعة صغيرة من دنيا زائلة، حتى اجيالكم تلعنكم على ما اورثتموه لهم من ذل ومهانة، ألم تقتلوا محمدا من قبل؟! فهل مات محمدا فعلا؟ وقتلتم اوصياءه من قبل، فلا يزال وريثهم محمد يؤرق حلمكم، كموسى عندما غاب عنكم اربعين ليلة.
هذه الرايات الصفراء التي ترونها، الا تذكركم بشيء؟! نعم هي تذكركم بتلك البقرة التي ارادها موسى، وقد احيا بها نفسا قتلتموها فَادَّارَأْتُمْ فِيهَا، كذلك ستكون تلك الرايات شاهدا على ما تفعلون، وتلك الرايات لا يحدها قائد، فتصفحوا التأريخ لتجدوا ان من اول نزولكم لتلك الارض التي حذركم الله منها فانتم تعيشون ذلة ومسكنة، وتلك الرايات الصفراء هي جحيمكم الذي ما ان تخلصتوا من قائد له، حتى اتاكم من هو امضى واشد بأسا.
استفيقوا من سباتكم قبل ان يتحقق وعد الله بكم، برجال يسوئوا وجوهكم ويدخلوا المسجد كما دخلوه اول مرة، فأحسنوا لأنفسكم واستيقظوا من زهو عجلكم، واقتلوا انفسكم وتحرروا من سطوة شياطينكم، انا لكم ناصحون.
